Διαστημόπλοια και Λουλούδια

(διάβάζεται γρήγορα)

Θέλω να έρθεις σπίτι μου και να μου γεμίσεις τα βαζα με ωραία λουλούδια και να αποκαταστήσεις μεσα μου όλον αυτόν το χαμό που νιώθω για το σβήσιμο της γαμημένης σεληνης, αυτής της σελήνης που με σφυροκοπάει στα μάτια κάθε φορά που τα κλείνω και δε μπορώ να πάρω ανάσα, και θέλω να χωθώ μέσα στα βυζιά σου έστω για λίγα δευτερόλεπτα έστω για μερικες ανάσες, αυτες τις ανάσες που δεν μπορώ να πάρω αυτή τη στιγμή, αυτή τη γαμημένη στιγμή, αυτή τη γαμημενη στιγμη που η κρίση πανικού έχει γίνει ένα με την πλάτη μου τη γαμημένη πλάτη μου, τη γαμημένη πλάτη μου, την καρδιά μου κολλημενη πάνω στη γαμημένη την πλάτη μου. Θέλω αυτή τη στιγμή, μόνο αυτή τη στιγμή να ξαπλώσω και να μη βλέπω τίποτα πέρα από αυτό το μικρό τριχάκι που θα έχεις ανάμεσα στο στήθος σου, που θα λες ότι το σιχαίνεσαι αλλά εγώ θα αγαπάω περισσοτερο κι απο τη ψυχη της φέτας στο σάντουιτς που έφτιαξα χθες το μεσημέρι και αναρωτιόμουν γιατί κάνουμε τόση χαρά για τα διαστημόπλοια αφού δε θα πάμε ποτέ στο φεγγάρι. Δε θα πάμε ποτέ στο γαμημένο φεγγαρι, απλά χαιρόμαστε με το ταξίδι των άλλων. Χαιρόμαστε για τα ταξίδια των άλλων, όπως χαιρόμαστε για τις ζωές τους μέσα σε μια οθόνη. Τις ζωές των άλλων μέσα από την οθόνη. Αυτές οι γαμημένες οθόνες. Αυτά τα γαμημένα διαστημόπλοια. Αυτή τη γαμημένη την καρδιά μου κολλημένη στην πλάτη, που περιμένω να μαραθεί και να πέσει, μαζί με τις οθόνες, μαζί με τα διαστημόπλοια, μαζί με τα λουλούδια στα βάζα μου.

Α.Α.