ειρωνία και ασέβεια

η προσπάθεια να αποφεύγω τον ήλιο με κάθε κόστος
αποτελεί μεγάλο μέρος της μέχρι τώρα ανώφελης ύπαρξής μου.
ωστόσο, με το πέρασμα των χρόνων
ανάμεσα στην καθημερινή σήψη μου
και τις τύψεις της επιτηδευμένης μου κανονικότητας,
στριμώχτηκε η φωτογραφία.

έκτοτε, το να ψάχνω για φως
σε βολικα σημεία που εγώ δεν υπάρχω,
(όπως μια χαραμαδα στο παράθυρο,
μια τρύπα στα σύννεφα
ή μια κρίση συναισθηματικής μετάπτωσης),
εξελίχθηκε σε μια πολύ περίεργη διαδικασία.

η αναζήτηση του ήλιου
σαν προσθήκη στην αοριστία της καθημερινότητάς μου
από εμένα που δεν τον αντέχω,
είναι κάτι σαν ειρωνια και ασέβεια μαζί.
είναι σαν να γράφει κάποιος
το όνομα του e.e. cummings
με κεφαλαία γράμματα.