Κάθε εαυτός σου και μια ιστορία

Μάθαμε να συγκρατούμε εικόνες.
Τις αγαπήσαμε περισσότερο
από την πραγματικότητά μας.
Κι αυτή για να μας τιμωρήσει
μας έμαθε την έννοια της απώλειας.
Εξιδανικεύσαμε τον ενθουσιασμό.
Τον μετατρέψαμε σε φράσεις κλειδιά
που μας θυμίζουν ανθρώπους.
Ξεχάσαμε τη σημασία
της συντροφικότητας.
Αναζητήσαμε την επιβεβαίωση
σε μάτια θολά
και δώσαμε τη δική μας
σε χέρια σφιχτά.
Υποταχθήκαμε
στη γοητεία του αβέβαιου.
Κι η στρουθοκάμηλος της αλήθειας
όταν αντίκρισε το φόβο του μέλλοντος
έχωσε το κεφάλι της βαθειά
στο έδαφος του εαυτού της.
Μα βάλε καλά στο μυαλό σου
όποιος κι αν είσαι,
δε μετανιώσαμε στιγμή.
Κι ας απογοητευτήκαμε,
θα επιστρέφουμε.
Κάθε φορά με διαφορετικά λάθη
αναγνωρίζοντας
πως χαραμίσαμε μερικούς εαυτούς
για να φτιάξουμε λίγες ιστορίες ακόμη.